TY - BOOK AU - Yunus Emre, 1238?-1320? TI - Yunus Emre - II : divan-ı ilahiyat - tenkitli metin : risaletü'n-nushiye - tenkitli metin : aşık Yunus - tenkitli metin T2 - H Yayınları SN - 9786057670380 (t.k.) U1 - 811.23 PY - 2021/// CY - İstanbul PB - H Yayınları N2 - SÖZBAŞI Yûnus Emre (1240-1/1320-1) ile ilgili eserimizin 2. cildinde Dîvân-ı İlâhiyât, Risâletü'n- Nushiyye (Yolcuya Öğütler) ve "Başka Yûnuslar"ın ilâhiyâtı bir araya getirilmiştir. Dolayısıyla bu cilt üç kitaptan oluşmaktadır. Elinizdeki 2. cildin birinci kitabı "Dívân-ı İlâhiyât"ın tenkitli metnidir. Divân-ı İlâhiyāt, Yūnus Emre Hazretleri'nin şiirlerinin en eski veya imlasını sağlam gördüğümüz yaz- malarından hareketle hazırladığımız tenkitli bir metnidir. Bilindiği üzere divân bugüne kadar pek çok kez yayımlanmıştır. Buna rağmen eserin yazmalardan hareketle karşı- laştırmalı tam bir neşri gerçekleştirilememiştir. Yayınlanan mevcut divânlarda okuma hataları, mısra atlamaları, yanlış mânâlandırmalar, beyit eksiklikleri, benzer redifli şiir karışıklıkları, dışarıda bırakılan veya yazma sayfalarında kalan şiirler, mahlas karışıklıkları, Yunus Emre ile başka Yûnusların şiirlerinin ayrıştırılmaması gibi birçok problem bulunmaktadır. Benzer husüslar "Yolcuya Öğütler" adıyla neşre hazırladığımız "Risäletü'n-Nushiyye" için de geçerlidir. Bu çalışmada Yunus Emre'nin eserini yeniden ele almamızın sebebi yukarıda sırala- dığımız problemlerin giderilmek istenmesidir. Dolayısıyla bu eser otuzdan fazla yazma dîvân ve mecmuadan hareketle, bilinen metodların dışında kendimize özgü hassasiyet ve usullerle hazırlanan tenkitli bir metindir. Yunus Emre'nin Dîvân-ı İlâhiyât ve Yolcuya Öğütler'inin tenkitli metnini oluştururken Türkiye içinde ve dışındaki kütüphanelerde bulunan yazmaların pek çoğu incelenmiş- tir. Söz konusu yazmalar çeşitli ölçütlere tâbi tutularak tenkitli metne dâhil edilmiştir. Bunların şüphesiz en değerlisi (F) kısaltmasıyla gösterdiğimiz "Fatih" nüshasıdır. (T) kısaltmasıyla gösterdiğimiz "Türk Tarih Kurumu" nüshası F ile aynıdır. Tenkitli metinde değerlendirdiğimiz ikinci önemli yazma Karaman nüshasıdır. Metinde (K) kısaltmasıyla değerlendirdiğimiz bu nüsha ilk kez tarafımızdan 1991 neşrimizde kullanılmıştır. Yazı ve kağıt karakteri bakımından Selçuklu dönemi yazmalarına benzeyen K nüshası Fuat Köprülü, Şahabettin Tekindağ, Cahit Öztelli, Müjgân Cunbur ve Amil Çelebioğlu gibi ilim adamlarına göre 14. yüzyılda istinsâh edilmiştir. Abdülbaki Gölpınarlı ve Hasibe Mazıoğlu gibi araştırmacılar ise bu yazmanın muahhar olduğunu söylemektedirler. Burada belirtmek gerekir ki Karaman yazması tek başına kesinlikle yeterli değildir. Fakat bu yazmanın tenkitli metinde kullanılmaması da büyük bir eksikliktir. Nüsha tavsiflerini yaparken de belirttiğimiz gibi Mustafa Canpolat (M) nüshası noksan olmakla birlikte Karaman yazmasından istinsâh edilmiş önemli bir yazmadır. Biz bu metnin özelliklerini 1990 senesinden beri yazıp dile getirdiğimiz halde bazı nev-zuhûr araştır- macıların söz konusu nüshayı tek başına yeterli göstermeleri ilmî bir anlayış değildir. Biz divânın metnini tertip ederken K ve F yazmalarından başka YE, NO, Rt, RY, T, KBY, DTCF, SY, KOÇ, TTK, B gibi bilinen en eski nüshalarla Hacı Bektaş Kütüphanesi'ndeki "Barak Baba Risalesi" (HB) ve Milli Kütüphane'de kıymetli bir mecmûa içinde bulunan (FB. 442) şiirleri de değerlendirdik ER -